Scroll down for English Version
Το 2009, ένα χρόνο πριν πάρω το πτυχίο μου, άρχισα να νιώθω την ανάγκη να
δημιουργήσω κάτι με τα χέρια μου. Μέχρι τότε θεωρούσα τον εαυτό μου θεωρητικό
τύπο, πίστευα ακράδαντα ότι «δεν πιάνουν τα χέρια μου» και είχα αποδείξεις 24
χρόνων γι’αυτό. Η ανάγκη για δημιουργία όμως δεν έφευγε κι έτσι άρχισα σιγά
σιγά να την αφουγκράζομαι και να την αφήνω να με καθοδηγήσει. Ο πρώτος σταθμός
ήταν τα χειροποίητα κεριά: αρωματικά, με προσθήκη υλικών, σκαλιστά, κουφωτά σε
διάφορα σχήματα, μεγέθη, χρώματα. Ψάχνοντας συνεχώς πληροφορίες για τα κεριά
έπεσα πάνω στη μέθοδο melt
& pour για κατασκευή σαπουνιών. Λίγο καιρό αργότερα έφτιαξα τα πρώτα
μου σαπούνια και άλατα μπάνιου. Η ενασχόλησή μου με τον πηλό μοντελισμού
ξεκίνησε τυχαία από κάτι συσκευασίες πηλού που ξέμειναν από μια διάλυση
βιβλιοπωλείου. Επειδή είμαι άνθρωπος που δεν μου αρέσει τίποτα να πηγαίνει
χαμένο και θέλω όλα να αξιοποιούνται, ξεκίνησα να φτιάχνω με αυτό τον πηλό
στολίδια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τελικά έφτιαξα τόσα πολλά ώστε στόλισα
το δέντρο μου εκείνη τη χρονιά μόνο με αυτά. Για τα κεριά, τα σαπουνάκια και τα
πήλινα στολίδια μου δεν ένιωσα την ανάγκη να πάρω μαθήματα αφενός, δεν είχα την
οικονομική άνεση αφετέρου, δεδομένων των υψηλών τιμών των σεμιναρίων. Έκανα
όμως αυτό που ήξερα πάντα να κάνω καλά : έψαχνα και διάβαζα πάρα πολύ. Στη
συνέχεια με πειραματισμό και πολύ πείσμα έφτανα στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σ’αυτές τις αναζητήσεις μου μού κέντρισε την προσοχή η τεχνική ζωγραφικής One Stroke, μου τράβηξε τόσο
το ενδιαφέρον ώστε αποφάσισα να παρακολουθήσω κάποια μαθήματα. Ζωγράφισα πάνω
σε καμβά, πάνω στα κεριά, πάνω σε πήλινα στολίδια και προσφάτως σε ρούχα και
σανδάλια. Το τελευταίο μου χόμπι είναι ο πολυμερικός πηλός . Με τη γνωστή μου
μέθοδο (διάβασμα ,ψάξιμο, πείσμα και πειραματισμό) κατάφερα μέσα σε 4 μήνες από
τη στιγμή που έπιασα για πρώτη φορά πολυμερικό πηλό στα χέρια μου να διδάσκω σε
σεμινάρια παιδιών και ενηλίκων με μεγάλη προσέλευση. Εξάλλου πρώτα και κύρια
είμαι παιδαγωγός. Γιατί ανάμεσα σ’ όλα αυτά ξέχασα να προσθέσω ότι πήρα το
πτυχίο μου από το τμήμα Φιλολογίας το
2010, έκανα ραδιόφωνο για ένα διάστημα, έγραψα στιχάκια που μελοποιήθηκαν κι
έγιναν τραγούδια...
Τελικά όλο αυτό το διάστημα που ασχολούμαι με το χειροποίητο,
κατέρριψα πολλά στερεότυπα που είχα η ίδια για τον εαυτό μου: μάλλον πιάνουν τα
χέρια μου. Και κάτι ακόμα: όλα συνδυάζονται, η θεωρία με την πράξη, το πνεύμα
με την ύλη.
In 2009, a year before my university graduation, I felt the need to create something with my hands. I always considered myself an intelectual person and 24 years of experience proved that using my hands to make things wasn't my strongest feature. But my need for creation didn't go away, so slowly but surely started listening to it and at last I let it guide me. The fisrt stop was handmade candles: scented (aromatic), with added materials, carved, in various shapes, sizes and colors.Searching constantly for information on candles, I came across the melt & pour method for making soap. Shortly afterwards I made my first soaps and bath salts. My involvement with clay (modeling) started by chance with a few packs of clay left over after a bookstore bankruptcy. Since I don't like anything to be wasted I started making ornaments for my christmas tree with that clay. I ended up making so many that I decorated my tree only with those that year. As for the candles, soaps and clay ornaments, on the one hand I didn't feel the need to take lessons, on the other hand, I couldn't afford the high prices of the seminars. So I did what I always did well: I researched and read everything I could find. And after a lot of experimentation and persistence, I reached the desired result.
In 2009, a year before my university graduation, I felt the need to create something with my hands. I always considered myself an intelectual person and 24 years of experience proved that using my hands to make things wasn't my strongest feature. But my need for creation didn't go away, so slowly but surely started listening to it and at last I let it guide me. The fisrt stop was handmade candles: scented (aromatic), with added materials, carved, in various shapes, sizes and colors.Searching constantly for information on candles, I came across the melt & pour method for making soap. Shortly afterwards I made my first soaps and bath salts. My involvement with clay (modeling) started by chance with a few packs of clay left over after a bookstore bankruptcy. Since I don't like anything to be wasted I started making ornaments for my christmas tree with that clay. I ended up making so many that I decorated my tree only with those that year. As for the candles, soaps and clay ornaments, on the one hand I didn't feel the need to take lessons, on the other hand, I couldn't afford the high prices of the seminars. So I did what I always did well: I researched and read everything I could find. And after a lot of experimentation and persistence, I reached the desired result.
Along my research, I was intrigued by the painting technique One Stroke, it caught my attention so much that I decided to take some courses. I painted on canvas, on candles, on clay ornaments and recently on clothes and sandals. My last hobby is polymer clay. With my method (reading, searching, experimenting and insisting) I managed within 4 months from the time I first took polymeric clay in my hands to teach polymer clay courses for children and adults with great turnout.
Besides, first and foremost I'm an educator. And among all these I forgot to mention that I took my degree from greek literature on 2010, I worked as a radio producer for a while, I wrote lyrics that eventually became songs...
Finally, all this time that i'm dealing with handmade things, I have proven wrong a lot of stereotypes that I had set for myself: I'm rather good at working with my hands. And one more thing: all things can be combined, theory with practice, spirit with material.